Feedback n.a.v. reïntegratie gesprekken:
De afgelopen maanden heb ik samen met Hester reïntegratie gesprekken gevoerd.
In het begin was ik hier nogal sceptisch over, omdat deze gesprekken mijns inziens van weinig nut zouden zijn voor mijn reïntegratie. (Ik wilde gewoon weer aan het werk wanneer dit weer zou lukken en verder niet teveel stil staan bij mijn klachten; laat staan erover praten). Nu, maanden later en juíst met grote dank aan onze gesprekken kijk ik hier heel anders tegen aan!
Doordat mijn klachten zowel fysiek als -nu ook blijkt- mentaal van aard zijn, was het vooral in de beginperiode moeilijk om tot mij door te kunnen dringen. Ik weet zeker dat ik Hesters geduld meerdere malen nogal op de proef heb gesteld, maar ik heb haar er nooit op kunnen betrappen dat zij haar geduld en kalmte verloor. Door mij dit te laten zien, heeft ze mijn vertrouwen gewonnen. En door dit vertrouwen konden we op een andere -misschien wel de benodigde- level met elkaar communiceren. Voor mijn reïntegratieproces zijn de afgelopen tijd de volgende sterke punten van Hester het meeste van belang geweest: Haar toegankelijkheid; de drempel blijft laag om bij haar aan te kloppen ondanks haar drukke schema. Haar geduld, inlevingsvermogen en haar vermogen om mij een spiegel voor te houden; m.b.v. haar positieve instelling stimuleert zij mij om toch de kleine stappen die ik zet te waarderen. Een stapje terug wanneer het echt niet gaat betekent hierdoor voor mij niet meer meteen het einde van de wereld. Een stapje terug wordt echter wel kritisch besproken en vele mogelijkheden om dit te voorkomen worden hierdoor bedacht en benut. Het feit dat zij niet bang is om ook persoonlijke ervaringen te delen, heeft mij gedurende het reïntegratieproces ook geholpen om bepaalde zaken in een ander perspectief te kunnen zien. (Ik denk dat de openheid van Hesters kant vele anderen kan helpen om zich ook open te stellen tijdens de gesprekken die ze met hen voert.)
Een punt waar Hester misschien nog wat mee kan doen -voor anderen- is dat ze weleens een beetje chaotisch kan overkomen aan het begin van een gesprek. Ik vind dit zelf eigenlijk geen enkel probleem, omdat ik er de charme wel van kan inzien. In mijn geval werkte het ontwapenend. Het maakte haar “echt” en geen robot. Voor het voeren van dit soort gesprekken is het m.i. juist belangrijk om zo een “echt” persoon als gesprekspartner te hebben!